语言学术语：特指语言学中的“音节”。
用法：例如：คำว่า "สวัสดี" มีสามพยางค์（“你好”这个词有三个音节）
量词：其量词也是 พยางค์ (phá-yaang)。
1. พยางค์สำคัญ- 意思：重要音节
- 例句：ในคำว่า "ความ" พยางค์สำคัญคือ "ความ"（在“ความ”这个词中，重要音节是“ความ”）
2. พยางค์ที่สำคัญ- 意思：重要音节
- 例句：พยางค์ที่สำคัญในคำว่า "อาหาร" คือ "อาหาร"（在“อาหาร”这个词中，重要音节是“อาหาร”）
3. พยางค์ที่ไม่สำคัญ- 意思：非重要音节
- 例句：พยางค์ที่ไม่สำคัญในคำว่า "อาหาร" คือ "น"（在“อาหาร”这个词中，非重要音节是“น”）
4. พยางค์ที่ยาว- 意思：长音节
- 例句：คำว่า "สวัสดี" มีพยางค์ที่ยาวคือ "สวัส"（“สวัสดี”这个词有一个长音节“สวัส”）
5. พยางค์ที่สั้น- 意思：短音节
- 例句：คำว่า "ครับ" มีพยางค์ที่สั้นคือ "ครับ"（“ครับ”这个词有一个短音节“ครับ”）
将“พยางค์”拆分成几个部分，分别记忆：- พยา：可以联想到“พยาบาล”（管理），音节是语言管理的一部分。
- งค์：可以联想到“องค์กร”（组织），音节是语言组织的组成部分。
1. 描述音节的特征- 音节长度：
- พยางค์ยาวมีความยาวมากกว่าพยางค์สั้น（长音节比短音节长）
- พยางค์สั้นมีความสั้นน้อยกว่าพยางค์ยาว（短音节比长音节短）
2. 描述音节的重要性- 重要性：
- พยางค์สำคัญมีความสำคัญมากกว่าพยางค์ที่ไม่สำคัญ（重要音节比非重要音节重要）
- พยางค์ที่ไม่สำคัญมีความไม่สำคัญน้อยกว่าพยางค์สำคัญ（非重要音节比重要音节不重要）
3. 描述音节的发音- 发音：
- พยางค์ต้องออกเสียงอย่างถูกต้องเพื่อให้คำมีความหมายที่ถูกต้อง（音节必须正确发音，以使单词具有正确的意义）
- การออกเสียงของพยางค์สำคัญมีความสำคัญมากกว่าการออกเสียงของพยางค์ที่ไม่สำคัญ（重要音节的发音比非重要音节的发音更重要）
