名词(语法术语):由“สามานย”(普通的)和“นาม”(名词)组成,指语法中的“普通名词”。
用法特点:是语言学中的专有名词,用于指代一类人或事物的通用名称。
对比用法:常与“วิสามานยนาม”(专有名词)相对使用。例如:คำว่า "โต๊ะ" เป็นสามานยนาม แต่ "ประเทศไทย" เป็นวิสามานยนาม(“桌子”是普通名词,但“泰国”是专有名词)。
1. สามานยนามทั่วไป- 意思:普通名词
- 例句:คำว่า "คน" เป็นสามานยนามทั่วไปที่ใช้อธิบายบุคคลทั่วไป。(“คน” 是一个普通名词,用来描述一般的人。)
2. สามานยนามที่ระบุ- 意思:特定名词
- 例句:คำว่า "นักเรียน" เป็นสามานยนามที่ระบุบุคคลที่เรียนในสถานการศึกษา。(“นักเรียน” 是一个特定名词,用来描述在学校学习的人。)
3. สามานยนามที่ไม่ระบุ- 意思:非特定名词
- 例句:คำว่า "อาหาร" เป็นสามานยนามที่ไม่ระบุอาหารใดในปัจจุบัน。(“อาหาร” 是一个非特定名词,不指明具体的食物。)
将“สามานยนาม”与“普通名词”联系起来记忆:- สามานย:可以联想到“สาม”(三)和“มนุษย์”(人类),表示普通名词涉及的广泛类别。
- นาม:联想到“นาม”(名字),普通名词就是用来命名人、事物、地点或概念的。
1. 描述人或事物的一般特征- 例如:คนไทยรักอาหารเผ็ด(泰国人喜欢辣的食物。)
2. 描述特定场合或情境下的人或事物- 例如:นักเรียนในห้องเรียนต้องสวมชุดนักเรียน(教室里的学生必须穿校服。)
3. 描述非特定或泛指的人或事物- 例如:อาหารที่คุณชอบคืออะไร(你喜欢的食物是什么?)