• 动词：由“อับ”（窘迫）和“อาย”（害羞）组成的复合动词，意为“感到羞愧”、“丢脸”，通常指因犯错或不光彩之事而产生的强烈羞耻感。
  • 用法：比单独的“อาย”语气更重，常含有公开出丑的意味。例如：เขารู้สึกอับอายกับการกระทำของตนเอง（他为自己的行为感到羞愧）。
  • 构成固定短语：常与“ขายหน้า”连用，构成“อับอายขายหน้า”（蒙羞丢脸）。
      • 1. อับอายในหน้าคนอื่น
    • 意思：在别人面前感到羞愧
    • 例句：ฉันอับอายในหน้าคนอื่นเมื่อฉันทำผิดพลาด。（当我犯错时，我在别人面前感到羞愧。）
      • 2. อับอายในใจ
    • 意思：内心感到羞愧
    • 例句：เขาอับอายในใจที่เขาไม่ได้ทำตามที่สัญญาไว้。（他因为没有遵守承诺而内心感到羞愧。）
      • 3. อับอายจนต้องซ่อนหน้า
    • 意思：羞愧到要遮住脸
    • 例句：เธออับอายจนต้องซ่อนหน้าเมื่อเขาพูดคุกคามเธอในที่สาธารณะ。（当他在公共场合侮辱她时，她羞愧到要遮住脸。）
      将“อับอาย”拆分成几个部分，分别记忆：
    • อับ：可以联想到“อับปาง”（尴尬），感到羞愧时常常伴随着尴尬的情绪。
    • อาย：可以联想到“อายตะกั่ว”（丢脸），感到羞愧时可能会觉得自己丢脸。
      1. 描述感到羞愧的原因
    • 尴尬的行为：
    • ฉันอับอายเพราะฉันลืมเตรียมตัวสำหรับการสัมภาษณ์งาน。（我感到羞愧，因为我忘记了为工作面试做准备。）
    • ฉันอับอายเพราะฉันพูดคุกคามคนอื่นโดยไม่ได้ตั้งใจ。（我感到羞愧，因为我无意中侮辱了别人。）
      • 2. 描述感到羞愧的结果
    • 避免尴尬的情况：
    • เขาอับอายจนไม่กล้าไปร่วมกิจกรรมกับเพื่อน ๆ อีกต่อไป。（他感到羞愧，以至于不敢再和朋友们一起参加活动。）
    • เธออับอายจนต้องขออภัยจากคนที่เธอพูดคุกคามไม่ตั้งใจ。（她感到羞愧，不得不向她无意中侮辱的人道歉。）