名词：指“词汇”、“单词”或“术语”。
用法特点：常用于语言学或特定领域的语境中。
构成复合词：最常见的用法是与“คำ”结合成“คำศัพท์”（词汇）。例如：ศัพท์เทคนิค（技术术语），ศัพท์สแลง（俚语）。
1. ศัพท์ที่เป็นที่ยอมรับ- 意思：公认的话语
- 例句：ในทางการสื่อสาร ศัพท์ที่เป็นที่ยอมรับมีความสำคัญในการทำให้ความหมายถูกเข้าใจอย่างถูกต้อง。（在沟通中，公认的话语对于确保意义被正确理解非常重要。）
2. ศัพท์ที่ไม่เป็นที่ยอมรับ- 意思：不被接受的话语
- 例句：บางศัพท์ที่ไม่เป็นที่ยอมรับอาจทำให้คนอื่นรู้สึกไม่สบายใจหรือไม่ยินดี。（一些不被接受的话语可能会让别人感到不舒服或不高兴。）
3. ศัพท์ที่มีความหมายลึกซึ้ง- 意思：有深刻含义的话语
- 例句：อาจมีบางศัพท์ที่มีความหมายลึกซึ้งที่เราต้องการใช้ในการสื่อสารกับคนอื่นให้มากขึ้น。（可能有一些有深刻含义的话语我们想要更多地用于与他人沟通。）
将“ศัพท์”与“声音”和“话语”联系起来：- 声音：可以联想到“声音”（声音），声音词语是声音的一种表现形式。
- 话语：可以联想到“话语”（话语），话语是声音词语的另一种说法。
1. 描述声音词语的重要性- 沟通交流：
- ในสังคม ศัพท์เป็นเครื่องมือสำคัญในการสื่อความหมายและปราศรัยความรู้。（在社会中，声音词语是传达意义和传播知识的重要工具。）
2. 描述话语的力量- 影响他人：
- บางคำศัพท์สามารถกระตุ้นและบำบัดคนอื่นให้มีความสุขหรือมีความมั่นใจมากขึ้น。（有些话语可以激励和安慰他人，使他们更快乐或更自信。）
3. 描述话语的负面影响- 负面影响：
- บางคำศัพท์อาจทำให้คนอื่นรู้สึกไม่สบายใจหรือทำให้ความสัมพันธ์เสียหาย。（有些话语可能会让别人感到不舒服或破坏关系。）
