• 学术名词:由 ประวัติ (bprà-wàt, 经历/传记) 和 ศาสตร์ (sàat, 学科) 组成,指“历史”或“历史学”。
  • 用法:例如:วิชาประวัติศาสตร์(历史课)、เรื่องราวในประวัติศาสตร์(历史中的故事)。
  • 相关词:นักประวัติศาสตร์ (nák bprà-wàt-dtì-sàat) 指“历史学家”。
    • 1. ประวัติศาสตร์ไทย
    • 意思:泰国历史
    • 例句:ประวัติศาสตร์ไทยมีความสำคัญอย่างมากในการพัฒนาวัฒนธรรมของประเทศไทย。(泰国历史在泰国文化发展中非常重要。)
    • 2. ประวัติศาสตร์โลก
    • 意思:世界历史
    • 例句:ประวัติศาสตร์โลกเป็นวิชาที่สนใจในหลายวัยการศึกษา。(世界历史是许多教育阶段感兴趣的学科。)
    • 3. ประวัติศาสตร์การเมือง
    • 意思:政治历史
    • 例句:ประวัติศาสตร์การเมืองของประเทศไทยมีความซับซ้อนและน่าสนใจ。(泰国的政治历史复杂而有趣。)
    • 4. ประวัติศาสตร์สังคม
    • 意思:社会历史
    • 例句:ประวัติศาสตร์สังคมของไทยแสดงให้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรม。(泰国的社会历史展示了社会和文化的变化。)
    • 5. ประวัติศาสตร์ศิลป์
    • 意思:艺术历史
    • 例句:ประวัติศาสตร์ศิลป์ของไทยมีอำนวยความสำคัญในการสร้างความรู้และความสนใจในศิลปะ。(泰国的艺术历史在创造艺术知识和兴趣方面非常重要。)
      将“ประวัติศาสตร์”拆分成几个部分,分别记忆:
    • ประวัติ:可以联想到“ประวัติ”(过去),历史是关于过去的事情。
    • ศาสตร์:可以联想到“ศาสตร์”(科学),历史是一种研究过去的科学。
      1. 描述历史的重要性
    • ประวัติศาสตร์เป็นวิชาที่สำคัญในการพัฒนาความเข้าใจในวัฒนธรรมและสังคม。(历史是发展对文化和社会理解的重要学科。)
    • 2. 描述历史事件
    • ประวัติศาสตร์มีเหตุการณ์ต่างๆที่สำคัญมาก。(历史有许多重要的事件。)
    • 3. 描述历史人物
    • ประวัติศาสตร์มีบุคคลที่สำคัญมาก。(历史有许多重要的人物。)